Het ontwerpen van een jumpsuit

Al heel lang ben ik van plan om zelf een jumpsuit te naaien. Tot nu toe heb ik dit nog niet gedaan, omdat er altijd wel iets mis was aan de beschikbare patronen. Nu moet ik zeggen dat ik ook wel erg kieskeurig ben wat dat aangaat. Ik houd niet van blote schouders, van smalle pijpen bij de enkels, van lage tailles, plooien of rimpels rond het middel en lelijke ritsen. Niet verwonderlijk dus dat de enkele keer dat er een jumpsuit in een modeblad te vinden was, het niet voldoende voldeed naar mijn smaak.

Ik heb een manier bedacht om zonder lelijke rits een broek te sluiten. Dit wilde ik gebruiken in mijn jumpsuit. Als basis heb ik een broek met wijde pijpen uit de Burda genomen (2005-04: 114). En toen begon het echte werk. Hier alvast een plaatje van het eindresultaat, uitgevoerd in crepesatin.

Eerst heb ik een toile genaaid van katoenen stof. De broek had een rechte band. Toen ik dit had genaaid, bleek dat voor mijn model niet goed in mijn taille aan te sluiten. Daarom heb ik het voorpand en achterpand verlengd tot iets boven de taille. De figuurnaden heb ik laten doorlopen.

Van de taille tot heuphoogte heb ik driehoeken genaaid. Deze geven de mogelijkheid om in en uit het gewaad te komen. De driehoeken kunnen worden gesloten door middel van twee knopen en twee knoopsgaten per knoop.

Als bovenstuk wilde ik een cirkelvormige tuniek maken. Daarbij moest ik oppassen dat de naden voor de mouwen breed genoeg waren om met de heupen doorheen te kruipen. Bij de schouders heb ik links en rechts een rits ingenaaid voor de doorgang. De lengte van de tuniek maakte ik tot de heup, zodat het zou gaan bloezen. Om extra vorm in de tuniek te maken, heb ik twee sierplooien ingenaaid van de hals tot de borstpunt.

De katoen die ik voor de toile heb gebruikt, was nogal dik. Bovendien is het gewaad extra lang door de bloezende tuniek. Het ziet er, ongedragen, nog het meest uit als een ruimtepak. Maar als de knoopjes in de taille dicht zijn, ziet het er mooi uit. De broek zit strak om de taille en valt mooi op de heupen.

Over het maken van de toile heb ik een dag gedaan. Over het maken van het echte kledingstuk heb ik ongeveer drie kwart dag gedaan. Bijna drie meter stof had ik nodig, plus nog wat extra voor de voering van de mouwen. Jarenlang heb ik het maken van knoopsgaten vermeden, maar nu heb ik eindelijk in het Bernina-boekje opgezocht hoe het moet. En het valt best mee, ze worden steeds beter.

Uiteindelijk ben ik erg blij met het resultaat. Het zit lekker en ziet er bijzonder uit. Het zou ook mooi zijn van twee verschillende kleuren stof. Als de voering van de tuniek helemaal dubbel is, kunnen de mouwen worden omgeslagen.

Hier is, voor het geval je zelf een jumpsuit wilt maken van een bestaand patroon, een overzicht van de modellen in de Burda van de afgelopen 10 jaar:

2012-04, 109: strapless, gerimpelde taille, zakken, bermuda broek, wijde pijpen

2012-04, 110: strapless, gerimpelde taille, zakken, gerimpeld bij enkels

2011-11, 102*: lange mouwen, gerimpelde taille, zakken, smalle enkel

2011-09, 130*: lange mouwen, overslag, zakken, plooien bij taille, smalle enkel

2011-07, 108*: strapless, tunneltaille, zakken, korte broek

2010-12, 118: lange mouwen, rits midvoor, plooien bij taille, smalle enkel

2010-10, 103*: lange mouwen, blouse, lussen taille, bandjes bij enkel

2010-05, 119*: korte mouwen, blouse, borstzakken, elastiek bij taille, zakken, elastiek bij enkel

2010-03, 119*: geen mouwen, tunneltaille, boord bij enkel

2009-04, 128: korte mouwen, rits midvoor, borstzakken, lussen, smalle enkel

2009-04, 129: korte mouwen, gladde taille, smalle enkel

2009-04, 130: driekwart mouwen, blouse, borstzakken, lussen taille, rechte enkel

2009-04, 131: korte mouwen, blouse, zakken, korte broek, rechte pijpen

2008-11, 127: geen mouwen, tunneltaille, zakken, rechte pijpen

2006-02, 116: korte mouwen, blouse, borstzakken, lussen, rechte enkel

2006-07, 127: geen mouwen, overslag, gladde taille, iets wijde pijpen

2005-08, 125: positiemode, geen mouwen, rits voor, rechte pijpen

2003-09, 132: lange mouwen, kraagje, lange rits, gladde taille, touwtjes bij enkel

2003-06, 124: lange raglanmouwen, lange rits, gladde taille, zakken, rechte pijpen

2003-05, 130: geen mouwen, tunneltaille, (zakken), wijde pijpen

2003-02, 126: lange mouwen, blouse, borstzakken, elastiek taille, zakken rechte pijpen

*Deze modellen zijn te bestellen voor $5,40 als download bij burdastyle.com. Bovendien zijn ze copyrightvrij. Als je de keus hebt tussen een tastbaar patroon of download, doe dan een tastbaar patroon. Bij een download moet je namelijk veel printen en de A4-tjes aan elkaar plakken. Het geprinte papier werkt veel minder fijn dan patroonpapier.

Happy Dress - van stof tot tof!

Afgelopen dinsdag was ik in Haarlem. Ik kon het niet laten om even de Jan Sikkes binnen te gaan.  Binnen de kortste keren had ik acht coupons gevonden die echt de moeite waard waren. Al deze stoffen hadden een speciale structuur en mooie print.

Twee coupons wilde ik in ieder geval hebben. De ene was een zeer glimmende dikke satijnen stof met een prachtige silhouet print van grote zwarte krullen en bloemen. De achtergrond van de stof had overlopende kleuren van bruin, wit en geel. De coupon was niet zo groot (1,50 x 1,40), maar samen met een andere stof zou er een leuke mouwloze jurk uit te maken moeten zijn.

Gelukkig had ik een bijpassende coupon gevonden van 1,50 x 2,50. Het was erg apart spul. Het glom en had een dunne plastic coating die wel rekbaar was. Van een afstandje ziet het eruit als een kruising tussen leer en rubber. In mijn achterhoofd zag ik al een mooie toepassing als beenwarmers. Maar dat is meer iets voor de winter. Nu stond mijn hoofd meer naar een zomerse outfit.

Patroon uitzoeken

Thuis ben ik eerst gaan kijken in de naaibladen die ik de laatste tijd had gekocht. De Burda’s van 2012 uiteraard, maar ook bijvoorbeeld Diana Mode en Simplicity. Simplicity is een naaiblad dat sinds ongeveer een jaar bestaat en eens in de drie maanden uitkomt. De manier waarop de kleding wordt gepresenteerd is erg aantrekkelijk, met een leuke opmaak en tekeningen. Er staan bijzondere patronen in en de naaibeschrijvingen zijn erg duidelijk, omdat er veel plaatjes bij staan.

Voor de stof die ik had gekocht, vond ik niet iets geschikts. Toen ben ik gaan zoeken in jaargang 2005 van Burda. Het leuke van het doorkijken van een jaargang is, dat je steeds weer nieuwe dingen tegenkomt. Wat je ziet hangt voor een groot deel af van waar je naar op zoek bent. Ik ben bijvoorbeeld bijna geen trouwjurken en jasjes tegengekomen, omdat ik zocht naar vlotte jurkjes.

Het komt vaak voor dat ik op zoek ben naar een patroon. Meestal naar aanleiding van een mooi stofje dat ik gekocht heb. Daarom heb ik deze keer alle dingen die ik de moeite waard vond, opgeschreven. Een tekeningetje, patroonnummer en benodigde stof en fournituren staan er bij. Dat lijkt me handig voor de volgende keer dat ik naar de zaterdagse stoffenmarkt op de Breedstraat in Utrecht ga.

In het julinummer van 2005 vond ik een erg leuk patroon. Eigenlijk had ik vanaf het moment dat ik dit model zag, zoveel jaar geleden, al zin om dit patroon een keer te maken. Een bijkomend voordeel van dit patroon was, dat er een uitgebreide naaibeschrijving bij zat!

Knippen

Het knippen van het satijn was simpel. Stof strijken, dubbelvouwen, patronen eropleggen, spelden en knippen maar! De zwarte stof was moeilijker, omdat gaatjes van de spelden zichtbaar bleven in de stof. Dat komt door de plastic coating. Dit zou ook een uitdaging gaan worden bij het naaien. Een foutje en de jurk is verpest. De patroondelen moest ik knippen door het patroonpapier met gewichten op de stof te houden. Bij deze methode is het echt nodig om vaak te controleren of het patroonpapier nog op de juiste plek ligt.

Naaien

Nadat ik de versteviging op de zwarte stof had gestreken, kon het naaien gaan beginnen. Ik heb voor de zekerheid eerst even verschillende steken uitgetest op beide soorten stof, en ook heb ik het satijn aan de zwarte stof genaaid. Gelukkig ging dit soepel, en ging het niet trekken. Ik heb wel een speciale naald gebruikt. Ook kon ik de zwarte stof niet spelden, daarom heb ik paperclips in plaats van spelden gebruikt.

Telkens heb ik de satijnen stof langs de knipranden afgewerkt met een zigzag steek, omdat deze stof nogal rafelde. Bij de zwarte stof was dit niet nodig. Het lastigste moest eerst gedaan worden: de borststukken aan de x-vormige zwarte voorkant naaien. Gelukkig ging dit goed. Het was moeilijk om de patroondelen op de juiste manier aan elkaar te leggen. Het is gelukkig toch goed gegaan.

Afwerken

Vanaf het moment dat het jurkje aan kan, moet er altijd nog zoveel gebeuren. Zomen, extra doorstikken. En juist deze handelingen zijn zo duidelijk zichtbaar in het kledingstuk en kunnen alles op het laatste moment verpesten. In dit geval moest ik ook nog het zwarte beleg vastplakken met textiellijm.

Het jurkje zat goed en vormt zich prettig naar het lichaam. Toch miste ik nog iets bij de halsrand. Van wat zwarte stof die ik over had, heb ik bloemetjes geknipt. Met enig engelengeduld en doorzichtig garen heb ik deze op de halsrand bevestigd.

Het jurkje staat momenteel te koop op Etsy als Happy Dress: https://www.etsy.com/listing/100098798/happy-dress-with-graphic-swirls-and

--------------------------------

Stoffenwinkel Jan Sikkes

www.jansikkes.nl

Community website van Burda

www.burdastyle.com

Uitgeverssite van Simplicity

http://www.aldipress.nl/tijdschriften/s/simplicity-naaimode.8550.lynkx

Uitgeverssite van Diana Mode

http://www.aldipress.nl/tijdschriften/d/diana-mode.492.lynkx

Stoffenmarkt Breedstraat Utrecht

http://www.hollandsemarkten.nl/markten/?g_id=4&m_id=130

Stoffen design op canvas

Sinds een jaar ontwerp ik stoffendessins. Deze verkoop ik via Spoonflower. Al enige tijd had ik het plan om enkele bedrukte stoffen op te spannen op canvas. Zo’n stuk stof ziet er waarschijnlijk aantrekkelijker uit dan wanneer het dubbelgevouwen en gekreukeld uit mijn kast komt.

Bij de Action was een ruime keus aan canvas (bedoeld om op te schilderen). Ik heb een poos zitten twijfelen tussen 30 x 40 cm, 40 x 40 cm en 50 x 50 cm. Uiteindelijk heb ik voor 40 x 40 cm gekozen van de Van Dijck Collectie. Vierkant is toch net wat specialer dan rechthoekig. Bovendien was ik bang dat de lappen stof niet groot genoeg zouden zijn voor de 50 x 50 cm variant.

Eerst heb ik de stof gestreken. Dat viel overigens niet mee – de kreukels hadden zich in de stof genesteld. Daarna heb ik eens even gemeten of het canvas de juiste grootte had. Gelukkig paste het goed. Met het canvas op de stof, heb ik de stof uitgeknipt. De stof heb ik zo groot geknipt dat het om de rand naar achter kon worden gevouwen en daar vastgezet kon worden op het hout. Omdat ik de figuurtjes van de stof wel eens gebruik als applicatie, heb ik aan de bovenkant om deze figuurtjes heen geknipt.

Ik vond het belangrijk dat de hoekpunten ‘recht’ waren, en na enig prutsen kwam ik er achter hoe je dat kunt doen. 

1. Vouw de hoekjes naar binnen. 

2. Vouw de stof van de ‘onderkant’ loodrecht omhoog. 

3. Trek de stof om de punt heen van je af, en til tegelijkertijd de rechterkant omhoog.

4. Trek rechts aan de zijkant en breng de flap stof omhoog. Zorg ervoor dat de stof recht omhoog loopt op de hoek.

5. Vouw de flap stof van rechts rond het hout, dus onder de flap van de 'onderkant'.

6. Vouw de 'onderkant' over de 'rechterkant' heen. 

7. Herhaal bovenstaande stappen aan alle hoekpunten. Je moet wel steeds controleren of het stuk stof nog recht zit aan de voorkant.

Eerst wilde ik de stof aan het hout vastnieten, maar ik had geen goede nietmachine. Het vastzetten bleek heel goed met spelden te gaan. Een bijkomend voordeel is dat ik mijn stofje ook nog eens ergens anders voor kan gebruiken! Ik heb steeds ongeveer vijf spelden aan elke zijkant gedaan en telkens 1 in de hoekpunt. Elke speld zit door zowel de stof als door het canvas.

Voor het maken van de foto van het voltooide canvas heb ik een witte lap stof op de bank gelegd. Nu moet ik nog een plekje vinden om hem op te hangen. 

Ik ben benieuwd of de uitleg zo duidelijk genoeg is en of ik deze nog kan verbeteren. Als je zelf een stuk stof op canvas hebt opgespannen volgens dit stappenplan, zou ik het leuk vinden om te zien hoe het geworden is!

Modewedstrijd: een outfit voor barbie

Enige tijd geleden heb ik me ingeschreven voor de modewedstrijd van het Groninger Museum. De opdracht is om een jurk voor barbie te ontwerpen, geïnspireerd op een van de twee tentoonstellingen van mode-ontwerpers in het Groninger Museum.

Het Groninger Museum

Pas op 23 april heb ik de tentoonstellingen van het Groninger Museum bezocht. Beneden waren jurken en jassen van Azzedine Alaïa te zien, boven stonden creaties van de Nederlandse Iris van Herpen. ‘Azzedine Alaïa in de 21^e eeuw’ toont t/m 6 mei werk van de 72-jarige mode-ontwerper. Van 24 maart t/m 23 september is ‘Iris van Herpen’ te zien.

Voor mijn bezoek had ik op internet heel veel plaatjes gegoogled van sterren en mannequins in outfits van Alaïa. Het bijzondere silhouet van de rokkken viel me op. Tijdens de tentoonstelling was ik het meest geïnspireerd door de manier waarop twee delen van een leren jas aan elkaar waren ‘geregen’. De kleding zag er picobello uit.

De creaties van Iris van Herpen waren zeer indrukwekkend. Door haar ontworpen jurken bestaan vaak uit heel veel kleine, gelijke onderdelen. Leren reepjes, driehoekige stukken doorzichtig plastic en grijze glimmende ringen zijn enkele voorbeelden. De jurken zijn zeer artistiek. Ook opvallend waren de jurken die door middel van 3D printing waren gemaakt. De techniek van de toekomst!

Het was duidelijk dat de kleding van mijn barbie in elk geval een bijzondere textuur moest hebben. Daar had ik wat op bedacht: kunstbont met hele lange witte haren. Ik was van plan om een jurkje te maken met een typisch Alaïa silhouet, en het bont te bewerken zodat er vormen van ruiten (boven klein, onder groot) zouden ontstaan. Daartussen zou ik het bont wegscheren en indien nodig kraaltjes rijgen.

De pasvorm

Ik gebruikte zoals altijd gewoon printpapier om de pasvorm te bepalen. Je legt het papier op de barbie, tekent ongeveer de lijnen en knipt het patroondeel  uit. Controleren of het past, en dan het aangrenzende patroondeel. Met plakband aan elkaar plakken en controleren of het past. Net zolang, tot het goed zit. Je moet ook echt controleren of hij goed past als je een linker- en rechterhelft hebt gemaakt; in mijn geval had ik het wat te krap gemaakt. Het silhouet van de rok buigt aan de voor- en achterkant met een hoek naar binnen.

De stof

Normaal gesproken kun je de patroondelen op de stof spelden en knippen maar! Nu was dat wel wat anders, want ik wilde de lange bontharen niet per ongeluk doorknippen. Eerst heb ik alle patroondelen met blauw krijt achter op de stof getekend. Vervolgens heb ik stukje bij beetje de haren als in een scheiding weggekamd (zodat het blauwe krijt een beetje doorscheen) en de patroondelen over de blauwe lijnen uitgeknipt. Dit kostte echt ontzettend veel tijd.

De patroondelen wilde ik zonder naad aan elkaar naaien. Dit moest met de hand gebeuren. Ik gebruikte witte doorzichtige draad van Sorbo. Lang geleden heb ik dat bij een Albert Heijn XL gekocht. Het kwam nu goed van pas. Maar wat moet je een geduld hebben met dat spul. Het neigt naar ‘onzichtbaar’ in plaats van ‘doorzichtig’ en is ook nog eens heel dun. Het in elkaar naaien was dus ook niet zomaar gepiept. De rits (poppenrits, besteld bij Dolls Department 25) heb ik er met het doorzichtige draad met de hand in genaaid. Het trekkertje had ik afgeslepen en opnieuw geverfd. De stof bij de halsrand heb ik afgewerkt met wit draad.

In vorm knippen

Nu ging barbie de jurk passen. Ik schrok wel, want ze zag er enorm dik uit, helemaal niet hoe barbies altijd zijn! Ik besloot om in ieder geval bij de taille het bont korter te knippen. Het knippen ging wel lekker. Ik heb voor bij de buste wat langer gehouden. Op de punten waar de stof bij het voor- en achterpand naar binnen buigt, zijn de bovenste haren lang, de onderste korter.

Omdat ze nog steeds een beetje dik was, heb ik van een gele ballon een eenvoudige ceintuur geknipt. Dit zag er beter uit. Het bont van de jurk was in laagjes geknipt, en ik besloot om barbie ook een gelaagd kapsel te geven. Van voor zie je een bob, van achter haar tot de schouders en daarboven een laag zo lang als de bob. Voor mensen met dik haar zou het in het echt best leuk kunnen staan.

Hoewel de jurk best goed in vorm bleef, heb ik toch nog een voering geknipt van glimmende witte met vlieseline verstevigde stof. Dat ziet er ook veel mooier uit als je van onderaf de barbie zou bekijken. En als mensen dat doen, dan heeft mijn barbie ook nog een netjes onderbroekje aan.

Schoenen

Mijn idee was om zelf van FIMO-klei schoenen te bakken. Ik had mooie blauwe effect-klei met glitters gekocht. De hakken van mijn barbie waren wel te groot, dus ik heb daar met een stanley-mes wat afgeschraapt. Bij de linkervoet zit nu per ongeluk een gat in haar hiel. Na het schrapen heb ik  de klei om de voet gebogen en 30 minuten in de oven op 110 graden gebakken. De vorm was echter uitgezakt, en het paste helemaal niet aan haar voeten.

Ik keek eens rond in mijn atelier en zag kunstbloemen. Daar kon ik wel wat mee! Van de paars-gele bloemblaadjes heb ik de schoentjes om haar voetjes genaaid. Van ijzerdraad heb ik de hakjes gemaakt en geverfd. Als zool (aan de buitenkant) heb ik nog stukjes aluminiumfolie gemaakt, anders leken het pantoffels als je van onderen keek. De schoentjes kunnen niet meer uit.

Accessoires

Barbie moest een ring dragen, vond ik. Eerst wilde ik echt een ring maken die rond haar vinger kon. Daarom heb ik haar vingers los van elkaar gesneden. Maar ik had niet van dat hele dunne metaaldraad. Vroeger heb ik een aantal (half-) edelstenen ingekocht op een vakantie in Sri Lanka. Nu kon ik een witte maansteen mooi gebruiken als ring. Deze heb ik met hobbylijm op haar hand geplakt.

Het gezichtje moest ook nog worden opgekalefaterd. Ik heb make-up opgebracht boven de ogen en op de wangen. Ook heb ik een soort nepwimpers bij haar opgeplakt en een zilveren gespikkeld oorbelletje op haar zichtbare oorlel geplakt. Ik was van plan om haar ook nog een geurtje op te doen, maar dat ben ik vergeten.

Voor de wedstrijd was het noodzakelijk dat er een label met gegevens van de maker aan de pop was bevestigd. Dat leek me geen porem, daarom heb ik mijn gegevens op de handtas verwerkt. In kleine letters heb ik ze geprint op geel papier. Vervolgens heb ik dit papier ‘gerold’ zodat het eerder aan leer doet denken. Op de rand heb ik een stukje bijzonder sierdraad geplakt. Het tasje heb ik in een bij de jurk passende vorm gevouwen en aan de arm van barbie bevestigd.

Verzending

Na een kleine fotoshoot was het tijd voor de verzending. De barbie moest veilig worden verstuurd. Ik had een schoenendoos waar ze in paste, maar die was rood. Niet echt een kleur die past bij wit-geel-paars. Ik heb de hele buitenkant beschilderd met gele acrylverf. Dit werd helaas oerlelijk. Toen moest ik de hele buitenkant beplakken. Daarvoor heb ik (doorzichtig) papier met zonnebloemenprint gebruikt. Aan de binnenkant van de doos zit voornamelijk aluminiumfolie.

Barbie is inmiddels aangekomen in Groningen. Ik ben heel benieuwd wat de jury ervan vindt! De beste 10 ontwerpen per leeftijdscategorie zullen worden tentoongesteld in het Groninger Museum, het publiek kan in die periode een stem uitbrengen.

Website van Groninger Museum, pagina over Azzedine Alaia:

http://www.groningermuseum.nl/tentoonstelling/azzedine-alaï-de-21e-eeuw

Blog van NRC Milou van Rossum ‘Alaia is een beeldhouwer in de mode’

http://weblogs.nrc.nl/mode/2011/12/12/azzedine-alaia-voor-de-tweede-keer-in-het-groninger-museum/

Website van Groninger Museum pagina over Iris van Herpen:

http://www.groningermuseum.nl/tentoonstelling/iris-van-herpen

Onderdelen voor poppenkleren: Dolls Department 25

http://www.dollsdepartment25.nl