Passend patroon

Al wel een jaar heb ik twee heel bijzondere boeken in de kast: ‘Pattern magic’ en ‘Pattern magic 2’ van Tomoko Nakamichi. De boeken leggen uit, hoe je bijzondere kledingpatronen kunt maken. Inmiddels is trouwens nog een derde deel over stretch stoffen verschenen. Staat op mijn verlanglijstje. Achter in de boeken staat uitgelegd hoe je een lijfje (zonder mouwen) op maat kunt maken.

Toen ik de boeken net had, heb ik zo’n lijfje (sloper) gemaakt en gebruikt bij het ontwerpen van een shirt voor mijn schoonmoeder. Daarna heeft het in bezit hebben van deze boeken heeft het afgelopen jaar tot veel luchtfietserij geleid. Het werd tijd dat ik nu eens echt aan de slag ging.

Ik sloeg deel 1 open en gelijk bij het eerste hoofdstuk ‘Fundamentals’, zag ik een interessant kledingpatroon. Het enige dat nodig was om dit patroon na te maken, was een passend lijfje. Ik heb veel te veel kleren in mijn kast, en naai liever voor anderen dan voor mezelf. Maar om te controleren of ik een passend patroon had gemaakt, had ik vandaag alleen mezelf tot mijn beschikking.

Om het lijfje te tekenen, heb je slechts 2 lichaamsmaten nodig: de bustewijdte en de taillewijdte (het lijfje loopt maar tot de taille). Vervolgens moet je vanuit deze maten allemaal getallen berekenen. Deze getallen heb je nodig bij het tekenen.

Het tekenen ging heel simpel, mede omdat ik overtrekpapier met ruitjes had. De rechte hoeken worden dan echt recht en centimeters zijn makkelijk af te passen. Het tekenen gaat in twee stappen: eerst teken je alleen maar blokken; daarna teken je de hals- en mouwlijn en de figuurnaden.

Als het lijfje goed zou passen, zou ik dit basispatroon vaak gebruiken. Het dunne patroonpapier is dan niet stevig genoeg. Daarom heb ik witte vellen A4-papier op de achterkant gelijmd. Bij de randen van het papier heb ik het verstevigd met plakband. Vervolgens heb ik het patroon uitgeknipt.

Normaal gesproken draag ik geen kleding zonder mouwen. De instructie wat betreft patroontekenen in het boek van Nakamichi was exclusief mouwen. Ik heb wel eens eerder mouwen proberen te ontwerpen, en vaak gaat dat niet gelijk goed. Maar: wie niet waagt die niet wint. Het lijkt me bovendien handig om mouwen te kunnen ontwerpen als aanvulling op mouwloze patronen.

Ik had nog een boek van Winnifred Aldrich uit 1985 over patroontekenen, en hoopte daar wat instructies in te vinden. Het boek heet trouwens ‘Patroontekenen: een complete methode voor het ontwerpen van leuke kleren voor de moderne vrouw’. Zulke lange titels bestaan tegenwoordig niet meer! In 2008 zijn trouwens modernere patroontekenboeken van dezelfde schrijver op de markt gekomen.

De instructies over de basismouw waren erg summier. Ze gingen uit van het patroon van het lijfje in het boek van Aldrich, en ik had een heel ander lijfje gemaakt. Wat wel duidelijk was, dat de kromming minder heftig was aan de achterzijde dan aan de voorzijde. Bovendien leek de kromming bij de oksel op de kromming van het lijfje op die plaats.

Eerst heb ik een rechte lijn getrokken, 5 cm  breder dan mijn arm-omtrek horizontaal op okselhoogte (33 cm). In het midden van deze lijn, heb ik een lijn loodrecht omhoog getrokken. De lengte was de afstand van schouderpunt tot het punt waar ik de omtrek van mijn arm had gemeten (13,5 cm). Vervolgens tekende ik de krommingen bij de oksel in.

En verder deed ik maar wat. Ik had de lengte van de armopening van het lijfje gemeten. Ter controle mat ik ook de lengte van de mouwkop tot de oksel. Dit was veel te groot! Ik kon iets van de lengte af halen door de curve van de achterzijde nog iets af te vlakken. Nog steeds was er teveel ruimte (3 cm), maar dat is altijd zo, en kun je gebruiken voor bewegingsvrijheid.

Nu kwam een  moeilijk gedeelte: het uitzoeken van een geschikt stofje in mijn ruime stoffencollectie. Veel van die stofjes vond ik mooi. Ik wilde ze bewaren voor als ik ‘echt’ iets ging maken! Eerst had ik een fijn stofje met spijkerprint op het oog, maar daar zou stof van overblijven. Dat is ook iets wat ik liever niet wil: ik maak graag alle (of bijna alle) stof op.

De stukjes patroonpapier waren zo klein, dat een yard aan stof genoeg was! Ik ontwerp en verkoop zelf stoffendessins op Spoonflower onder de naam 'Zandloopster'. Vaak bestel ik een proefdruk van mijn zelf ontworpen stoffen. Ik kon dus een eigen ontwerp ‘nuttig besteden’. Wel heb ik de mouwtjes vrij kort geknipt, zodat ik nog stof over zou hebben voor eventuele verlenging van het model onder de taille!

In het boek ‘Figure Drawing for Fashion Design’ van Drudi en Paci staat op pagina 264 een overzicht van standaard lengtes voor westerse rok- en/broeklengtes, schouderbreedtes en mouwlengtes. 35 cm is elleboog, 45 cm is driekwart en 60 cm is lang. Ik heb een zogenaamde ‘short sleeve’ gemaakt.

Het lijfje dat ik had getekend, had links- en rechtsvoor 2 figuurnaden, samen dus 8. En daarbij nog 2 schoudernaden en 2 bustenaden. Ik heb een trucje voor het juist plaatsen van de figuurnaden zoals bedoeld volgens het patroon.

Om te beginnen knip ik de stof met de mooie zijde buiten/boven. Vervolgens steek ik spelden in alle punten van de figuurnaden, maar ook in alle einden van de figuurnaden. Ik verwijder het opgespelde patroon. Vervolgens trek ik beide stoflagen iets uit elkaar, zodat ik het metaal van de speld zie. Op die plek steek ik aan de binnenkant een speld. De spelden die ik vanaf de goede kant had gestoken, verwijder ik.

Vervolgens leg ik de spelden die het einde van de figuurnaad markeren, op elkaar en speld de stoflagen op die plek aan elkaar. De punt van de figuurnaad ligt dan altijd links. Ik vouw de stof volgens de figuurnaad dubbel en steek een speld bij de punt van de figuurnaald. Met een lineaal en een afstekende kleur krijt trek ik een rechte lijn voor de figuurnaad. Afhankelijk van de stof moet je ook nog spelden. In dit geval werkte ik met quilt katoen en was spelden niet nodig. Het naaien kun je nu steeds doen vanaf de punt naar de rand. Het kan bijna niet fout gaan.

Gelukkig ging het inzetten van de mouwen goed, en het ‘bloesje’ zat goed! Door de schoudernaadjes is de vorm op de rug ook mooi. Ik heb er een V-halsje in gemaakt, de voorkant open gelaten en afgewerkt met een beleg. Ook de zomen afgewerkt, en toen was het bijna klaar! Bij het strijken stond het strijkijzer iets te hard, zodat de stof iets is verkleurd. Het is haast niet zichtbaar. Ik ben van plan er nog haakjes en oogjes aan te naaien, maar gewoon open kan ook prima.

Paper collage cakes

In het kader van een Spoonflower wedstrijd wilde ik een stoffen dessin over cupcakes maken. Een voorwaarde om mee te doen aan de wedstrijd was, dat het ontwerp een papieren collage was.

Normaal gesproken maak ik geen collages, dus voordat ik begon moest ik even wennen aan het idee. Na enige dagen gezind te hebben op iets origineels, bedacht ik dat ik een cut-out collage wilde maken. Eerst moest er natuurlijk gewoon een ontwerptekening worden gemaakt, van her en der verspreide cupcakes.

Om de cupcakes mooi over de ruimte te verspreiden, gebruikte ik de volgende techniek. Nadat ik allemaal cupcakes op een vel A4 had getekend, heb ik dit vel horizontaal en verticaal gevouwen. In het midden zette ik op elk kwart een stipje. Vervolgens heb ik de vier kwarten los van elkaar gesneden. Toen heb ik ze zo aan elkaar gelegd, dat alle stipjes in de hoekpunten lagen.

Nu kon ik ‘over de rand’ heen tekenen. Ik wist nu bijna zeker dat alle stukken goed zouden passen. Toch heb ik het nog even getest door een scan te maken. Vervolgens heb ik in Photoshop het Filter ‘Offset’ gebruikt. Dit filter verschuift ook de randen van de tekening, net als ik eerder had gedaan met het knippen. Gelukkig bleken de aansluitingen te kloppen.

Ik ging over op een ander plan: uitsnijden. Ik wilde verschillende lagen papier op elkaar leggen. Vervolgens wilde ik delen van het papier wegsnijden, zodat de onderliggende kleuren zichtbaar werden.

Het was handig dat ik de tekening al gescand had. Nadat ik de kleuren had uitgekozen, heb ik de tekening gewoon uitgeprint op de vijf vellen papier. Daarna was het even lastig om te beslissen welke kleur boven en onder moest. Achteraf is het fijn dat ik met blauw (als achtergrondkleur) ben begonnen. Pas toen het werkstuk af was, herinnerde ik me dat blauw op de achtergrond lijkt te staan.

Op de achtergrond moesten alle cakes komen. Alles wat ik getekend had, moest hier dus worden uitgesneden. De tweede laag was roze. Deze kleur wilde ik de rand van de cupcakes geven. Alle bovenkanten van de cupcakes moesten worden uitgesneden. En zo verder met rood, creme en lichter blauw. Met name de rode laag was moeilijk omdat er veel details in zaten. Ook was het papier wat te dun. Ik heb ook een paar keer verkeerd gesneden: dan sneed ik een stuk papier eruit wat juist had moeten blijven zitten.

Erg precies was ik niet geweest. Ik legde de vellen op elkaar, en er zat nog wel wat speling tussen de kleuren. Ik besloot dat dat niet erg was (misschien zelfs wel een beetje modern), en heb het stapeltje gekleurd papier gescand. Vervolgens moest ik er een randje van af halen in Photoshop. Nog even de randjes bijgewerkt met de Spot Healing Brush Tool, en met Offset de aansluiting gecontroleerd.

Het bestand was vrij groot, maar het uploaden naar Spoonflower ging toch erg soepel. Ik vond dat de cakejes wat groot waren, en het het aantal pixels/inch daarom wat verhoogd. Vanaf donderdagavond 12 juli kan er gestemd worden op alle cup cake collages.

Animatie van Zandloopster logo

Het leek me leuk om een animatie te maken van het zand in het Zandloopster logo. Het kostte me meer tijd en moeite dan ik had gedacht. Eigen schuld, dan had ik maar niet elke afzondelijke zandkorrel moeten willen verplaatsen. Nieuwe korrels tekenen was 10x zo snel geweest.

Summer Shawl Cap

English version below Dutch version

Enige tijd geleden heb ik voor Spoonflower een stofontwerp gemaakt voor een zogenaamde sjaalpet (summer shawl cap). Niet alleen het dessin, ook het patroon heb ik zelf ontworpen. Daarvoor had ik een proefpatroon van een zakdoek gemaakt. Het model is op verschillende manieren te dragen.

Some time ago I made a fabric design for Spoonflower. It is a design for a hat (summer shawl cap). Not only the print, also the pattern is designed by myself. I made a test hat first, using the fabric of a handkerchief. The model can be worn in different ways.

Gisteren kwam de bestelling van de stof binnen: 1 yard (92 cm) lang, met precies het patroon voor de sjaalpet erop. Ik had het vermoeden dat het vrij snel te naaien was, en heb dat vandaag getest. Met fototoestel en stopwatch bij de hand heb ik het proces vastgelegd.

Yesterday the ordered fabric arrived: 1 yard, which is exactly enough for the summer shawl cap pattern. I assumed that the model could be sewn in little time, and I tested that today. With photo camera and stopwatch at hand, I followed the process.

14:00 Eerst moest ik de stof strijken, want het wordt altijd bezorgd met vrij diepe kreuken van het vouwen.

14:04 Toen moest het patroon worden uitgeknipt. Gelijk had ik een dilemma, want ik kon niet beslissen of ik binnen of buiten de zwarte lijntjes moest knippen. Ik heb middendoor geknipt, wat achteraf gezien niet handig is, omdat je ze blijft zien.

14:00 At first, I had to iron the fabric, because it is always delivered with quite deep folds.

14:04 Then, the pattern had to be cut. Immediately there rose a dilemma. I could not decide if I should cut on the inside or outside of the black lines. I didn’t choose and cut midthrough. Which wasn’t very clever because the lines can still be seen in the finished product.

14:15 Het naaien ging wel soepel. Het stuk plastic dat ik geknipt had, bleek te groot te zijn. Voor het vastnaaien van de klep aan de sjaal moet je echt spelden.

14:23 Het afwerken duurde erg lang. De hele rand rondom wilde ik omslaan en vastnaaien. Dat kostte wel een half uur!

14:15 The sewing went smoothly. The piece of plastic I cut, turned out to be too big so I had to make it smaller. The use of pins is not necessary on the straight parts, but should be done before sewing the flap to the shawl.

14:23 The finishing took a long time. I made a seam of the edge all around, and that took me half an hour!!

14:53 Nu was het tijd om de sjaalpet uit te proberen. Hij zit wel lekker, omdat je hem zo strak kunt aantrekken als je zelf wilt. Het viel niet mee om een fatsoenlijke foto te maken in de tuin, maar ik laat hem toch maar even zien. Van de andere draagmogelijkheden heb ik tekeningen toegevoegd.

14:58 Project gereed. Als je ook eentje wilt maken: de stof is te koop via http://www.spoonflower.com/fabric/1116812

14:53 Now it was time to try the summer shawl cap. It feels nice, because you can fasten it as tight as you want. It was hard to make a decent photograph in the garden, but I’ll just show it to you. The other ways in which you can wear the summer shawl cap are shown as drawings.

14:58 Project ready. If you like to make one yourself: the fabric is for sale via http://www.spoonflower.com/fabric/1116812

Het ontwerpen van een jumpsuit

Al heel lang ben ik van plan om zelf een jumpsuit te naaien. Tot nu toe heb ik dit nog niet gedaan, omdat er altijd wel iets mis was aan de beschikbare patronen. Nu moet ik zeggen dat ik ook wel erg kieskeurig ben wat dat aangaat. Ik houd niet van blote schouders, van smalle pijpen bij de enkels, van lage tailles, plooien of rimpels rond het middel en lelijke ritsen. Niet verwonderlijk dus dat de enkele keer dat er een jumpsuit in een modeblad te vinden was, het niet voldoende voldeed naar mijn smaak.

Ik heb een manier bedacht om zonder lelijke rits een broek te sluiten. Dit wilde ik gebruiken in mijn jumpsuit. Als basis heb ik een broek met wijde pijpen uit de Burda genomen (2005-04: 114). En toen begon het echte werk. Hier alvast een plaatje van het eindresultaat, uitgevoerd in crepesatin.

Eerst heb ik een toile genaaid van katoenen stof. De broek had een rechte band. Toen ik dit had genaaid, bleek dat voor mijn model niet goed in mijn taille aan te sluiten. Daarom heb ik het voorpand en achterpand verlengd tot iets boven de taille. De figuurnaden heb ik laten doorlopen.

Van de taille tot heuphoogte heb ik driehoeken genaaid. Deze geven de mogelijkheid om in en uit het gewaad te komen. De driehoeken kunnen worden gesloten door middel van twee knopen en twee knoopsgaten per knoop.

Als bovenstuk wilde ik een cirkelvormige tuniek maken. Daarbij moest ik oppassen dat de naden voor de mouwen breed genoeg waren om met de heupen doorheen te kruipen. Bij de schouders heb ik links en rechts een rits ingenaaid voor de doorgang. De lengte van de tuniek maakte ik tot de heup, zodat het zou gaan bloezen. Om extra vorm in de tuniek te maken, heb ik twee sierplooien ingenaaid van de hals tot de borstpunt.

De katoen die ik voor de toile heb gebruikt, was nogal dik. Bovendien is het gewaad extra lang door de bloezende tuniek. Het ziet er, ongedragen, nog het meest uit als een ruimtepak. Maar als de knoopjes in de taille dicht zijn, ziet het er mooi uit. De broek zit strak om de taille en valt mooi op de heupen.

Over het maken van de toile heb ik een dag gedaan. Over het maken van het echte kledingstuk heb ik ongeveer drie kwart dag gedaan. Bijna drie meter stof had ik nodig, plus nog wat extra voor de voering van de mouwen. Jarenlang heb ik het maken van knoopsgaten vermeden, maar nu heb ik eindelijk in het Bernina-boekje opgezocht hoe het moet. En het valt best mee, ze worden steeds beter.

Uiteindelijk ben ik erg blij met het resultaat. Het zit lekker en ziet er bijzonder uit. Het zou ook mooi zijn van twee verschillende kleuren stof. Als de voering van de tuniek helemaal dubbel is, kunnen de mouwen worden omgeslagen.

Hier is, voor het geval je zelf een jumpsuit wilt maken van een bestaand patroon, een overzicht van de modellen in de Burda van de afgelopen 10 jaar:

2012-04, 109: strapless, gerimpelde taille, zakken, bermuda broek, wijde pijpen

2012-04, 110: strapless, gerimpelde taille, zakken, gerimpeld bij enkels

2011-11, 102*: lange mouwen, gerimpelde taille, zakken, smalle enkel

2011-09, 130*: lange mouwen, overslag, zakken, plooien bij taille, smalle enkel

2011-07, 108*: strapless, tunneltaille, zakken, korte broek

2010-12, 118: lange mouwen, rits midvoor, plooien bij taille, smalle enkel

2010-10, 103*: lange mouwen, blouse, lussen taille, bandjes bij enkel

2010-05, 119*: korte mouwen, blouse, borstzakken, elastiek bij taille, zakken, elastiek bij enkel

2010-03, 119*: geen mouwen, tunneltaille, boord bij enkel

2009-04, 128: korte mouwen, rits midvoor, borstzakken, lussen, smalle enkel

2009-04, 129: korte mouwen, gladde taille, smalle enkel

2009-04, 130: driekwart mouwen, blouse, borstzakken, lussen taille, rechte enkel

2009-04, 131: korte mouwen, blouse, zakken, korte broek, rechte pijpen

2008-11, 127: geen mouwen, tunneltaille, zakken, rechte pijpen

2006-02, 116: korte mouwen, blouse, borstzakken, lussen, rechte enkel

2006-07, 127: geen mouwen, overslag, gladde taille, iets wijde pijpen

2005-08, 125: positiemode, geen mouwen, rits voor, rechte pijpen

2003-09, 132: lange mouwen, kraagje, lange rits, gladde taille, touwtjes bij enkel

2003-06, 124: lange raglanmouwen, lange rits, gladde taille, zakken, rechte pijpen

2003-05, 130: geen mouwen, tunneltaille, (zakken), wijde pijpen

2003-02, 126: lange mouwen, blouse, borstzakken, elastiek taille, zakken rechte pijpen

*Deze modellen zijn te bestellen voor $5,40 als download bij burdastyle.com. Bovendien zijn ze copyrightvrij. Als je de keus hebt tussen een tastbaar patroon of download, doe dan een tastbaar patroon. Bij een download moet je namelijk veel printen en de A4-tjes aan elkaar plakken. Het geprinte papier werkt veel minder fijn dan patroonpapier.

Happy Dress - van stof tot tof!

Afgelopen dinsdag was ik in Haarlem. Ik kon het niet laten om even de Jan Sikkes binnen te gaan.  Binnen de kortste keren had ik acht coupons gevonden die echt de moeite waard waren. Al deze stoffen hadden een speciale structuur en mooie print.

Twee coupons wilde ik in ieder geval hebben. De ene was een zeer glimmende dikke satijnen stof met een prachtige silhouet print van grote zwarte krullen en bloemen. De achtergrond van de stof had overlopende kleuren van bruin, wit en geel. De coupon was niet zo groot (1,50 x 1,40), maar samen met een andere stof zou er een leuke mouwloze jurk uit te maken moeten zijn.

Gelukkig had ik een bijpassende coupon gevonden van 1,50 x 2,50. Het was erg apart spul. Het glom en had een dunne plastic coating die wel rekbaar was. Van een afstandje ziet het eruit als een kruising tussen leer en rubber. In mijn achterhoofd zag ik al een mooie toepassing als beenwarmers. Maar dat is meer iets voor de winter. Nu stond mijn hoofd meer naar een zomerse outfit.

Patroon uitzoeken

Thuis ben ik eerst gaan kijken in de naaibladen die ik de laatste tijd had gekocht. De Burda’s van 2012 uiteraard, maar ook bijvoorbeeld Diana Mode en Simplicity. Simplicity is een naaiblad dat sinds ongeveer een jaar bestaat en eens in de drie maanden uitkomt. De manier waarop de kleding wordt gepresenteerd is erg aantrekkelijk, met een leuke opmaak en tekeningen. Er staan bijzondere patronen in en de naaibeschrijvingen zijn erg duidelijk, omdat er veel plaatjes bij staan.

Voor de stof die ik had gekocht, vond ik niet iets geschikts. Toen ben ik gaan zoeken in jaargang 2005 van Burda. Het leuke van het doorkijken van een jaargang is, dat je steeds weer nieuwe dingen tegenkomt. Wat je ziet hangt voor een groot deel af van waar je naar op zoek bent. Ik ben bijvoorbeeld bijna geen trouwjurken en jasjes tegengekomen, omdat ik zocht naar vlotte jurkjes.

Het komt vaak voor dat ik op zoek ben naar een patroon. Meestal naar aanleiding van een mooi stofje dat ik gekocht heb. Daarom heb ik deze keer alle dingen die ik de moeite waard vond, opgeschreven. Een tekeningetje, patroonnummer en benodigde stof en fournituren staan er bij. Dat lijkt me handig voor de volgende keer dat ik naar de zaterdagse stoffenmarkt op de Breedstraat in Utrecht ga.

In het julinummer van 2005 vond ik een erg leuk patroon. Eigenlijk had ik vanaf het moment dat ik dit model zag, zoveel jaar geleden, al zin om dit patroon een keer te maken. Een bijkomend voordeel van dit patroon was, dat er een uitgebreide naaibeschrijving bij zat!

Knippen

Het knippen van het satijn was simpel. Stof strijken, dubbelvouwen, patronen eropleggen, spelden en knippen maar! De zwarte stof was moeilijker, omdat gaatjes van de spelden zichtbaar bleven in de stof. Dat komt door de plastic coating. Dit zou ook een uitdaging gaan worden bij het naaien. Een foutje en de jurk is verpest. De patroondelen moest ik knippen door het patroonpapier met gewichten op de stof te houden. Bij deze methode is het echt nodig om vaak te controleren of het patroonpapier nog op de juiste plek ligt.

Naaien

Nadat ik de versteviging op de zwarte stof had gestreken, kon het naaien gaan beginnen. Ik heb voor de zekerheid eerst even verschillende steken uitgetest op beide soorten stof, en ook heb ik het satijn aan de zwarte stof genaaid. Gelukkig ging dit soepel, en ging het niet trekken. Ik heb wel een speciale naald gebruikt. Ook kon ik de zwarte stof niet spelden, daarom heb ik paperclips in plaats van spelden gebruikt.

Telkens heb ik de satijnen stof langs de knipranden afgewerkt met een zigzag steek, omdat deze stof nogal rafelde. Bij de zwarte stof was dit niet nodig. Het lastigste moest eerst gedaan worden: de borststukken aan de x-vormige zwarte voorkant naaien. Gelukkig ging dit goed. Het was moeilijk om de patroondelen op de juiste manier aan elkaar te leggen. Het is gelukkig toch goed gegaan.

Afwerken

Vanaf het moment dat het jurkje aan kan, moet er altijd nog zoveel gebeuren. Zomen, extra doorstikken. En juist deze handelingen zijn zo duidelijk zichtbaar in het kledingstuk en kunnen alles op het laatste moment verpesten. In dit geval moest ik ook nog het zwarte beleg vastplakken met textiellijm.

Het jurkje zat goed en vormt zich prettig naar het lichaam. Toch miste ik nog iets bij de halsrand. Van wat zwarte stof die ik over had, heb ik bloemetjes geknipt. Met enig engelengeduld en doorzichtig garen heb ik deze op de halsrand bevestigd.

Het jurkje staat momenteel te koop op Etsy als Happy Dress: https://www.etsy.com/listing/100098798/happy-dress-with-graphic-swirls-and

--------------------------------

Stoffenwinkel Jan Sikkes

www.jansikkes.nl

Community website van Burda

www.burdastyle.com

Uitgeverssite van Simplicity

http://www.aldipress.nl/tijdschriften/s/simplicity-naaimode.8550.lynkx

Uitgeverssite van Diana Mode

http://www.aldipress.nl/tijdschriften/d/diana-mode.492.lynkx

Stoffenmarkt Breedstraat Utrecht

http://www.hollandsemarkten.nl/markten/?g_id=4&m_id=130

Stoffen design op canvas

Sinds een jaar ontwerp ik stoffendessins. Deze verkoop ik via Spoonflower. Al enige tijd had ik het plan om enkele bedrukte stoffen op te spannen op canvas. Zo’n stuk stof ziet er waarschijnlijk aantrekkelijker uit dan wanneer het dubbelgevouwen en gekreukeld uit mijn kast komt.

Bij de Action was een ruime keus aan canvas (bedoeld om op te schilderen). Ik heb een poos zitten twijfelen tussen 30 x 40 cm, 40 x 40 cm en 50 x 50 cm. Uiteindelijk heb ik voor 40 x 40 cm gekozen van de Van Dijck Collectie. Vierkant is toch net wat specialer dan rechthoekig. Bovendien was ik bang dat de lappen stof niet groot genoeg zouden zijn voor de 50 x 50 cm variant.

Eerst heb ik de stof gestreken. Dat viel overigens niet mee – de kreukels hadden zich in de stof genesteld. Daarna heb ik eens even gemeten of het canvas de juiste grootte had. Gelukkig paste het goed. Met het canvas op de stof, heb ik de stof uitgeknipt. De stof heb ik zo groot geknipt dat het om de rand naar achter kon worden gevouwen en daar vastgezet kon worden op het hout. Omdat ik de figuurtjes van de stof wel eens gebruik als applicatie, heb ik aan de bovenkant om deze figuurtjes heen geknipt.

Ik vond het belangrijk dat de hoekpunten ‘recht’ waren, en na enig prutsen kwam ik er achter hoe je dat kunt doen. 

1. Vouw de hoekjes naar binnen. 

2. Vouw de stof van de ‘onderkant’ loodrecht omhoog. 

3. Trek de stof om de punt heen van je af, en til tegelijkertijd de rechterkant omhoog.

4. Trek rechts aan de zijkant en breng de flap stof omhoog. Zorg ervoor dat de stof recht omhoog loopt op de hoek.

5. Vouw de flap stof van rechts rond het hout, dus onder de flap van de 'onderkant'.

6. Vouw de 'onderkant' over de 'rechterkant' heen. 

7. Herhaal bovenstaande stappen aan alle hoekpunten. Je moet wel steeds controleren of het stuk stof nog recht zit aan de voorkant.

Eerst wilde ik de stof aan het hout vastnieten, maar ik had geen goede nietmachine. Het vastzetten bleek heel goed met spelden te gaan. Een bijkomend voordeel is dat ik mijn stofje ook nog eens ergens anders voor kan gebruiken! Ik heb steeds ongeveer vijf spelden aan elke zijkant gedaan en telkens 1 in de hoekpunt. Elke speld zit door zowel de stof als door het canvas.

Voor het maken van de foto van het voltooide canvas heb ik een witte lap stof op de bank gelegd. Nu moet ik nog een plekje vinden om hem op te hangen. 

Ik ben benieuwd of de uitleg zo duidelijk genoeg is en of ik deze nog kan verbeteren. Als je zelf een stuk stof op canvas hebt opgespannen volgens dit stappenplan, zou ik het leuk vinden om te zien hoe het geworden is!